Anasayfa > Hakkımızda

İSTANBUL ERMENI KATOLIK BAŞEPISKOPOSLUĞU

6 Ocak 1830’da Sultan 2. Mahmut’un fermanıyla Ermeni Katolik topluluğu, Osmanlı İmparatorluğu’nda kendine özgü ve özerk bir topluluk yani millet olarak diğer gayrimüslim toplulukların yanında resmen tanınmıştır. Bu fermanla Sultan, Osmanlı sınırları içerisinde bulunan tüm Ermeni Katoliklerin sosyal ve ruhani hayatında söz sahibi olabilecek bir Ermeni Katolik Patrikliğinin ve Başepiskoposluğunun kurulmasına izin verir. Öyle ki Patrik, millet reisi yani cemaat reisi olarak siyasi bir niteliğe sahipti. İlk millet reisi H. Hagopos Çukuryan (1831), ilk Ruhani Reis ise Pek Muhterem Andon Başepiskopos Nurican olur. Aynı fermanla sürgüne uğrayan Ermeni Katolik imanlılar bağışlanır ve onlara kilise inşa etme hakkı verilir. Lübnan dağı Bzommar yakınında bulunan Kreym köyünde, 1742’de Papa 14. Benedictus’un kararıyla ilk olarak Ermeni Katolik Patrikliği kurulmuştur. 1867 tarihinde yeni seçilen 9. Patrik Andon Bedros Patriklik makamını İmparatorluğun başkentine, İstanbul’a taşımayı istemiştir. 1922’ye kadar Patriklik makamı İstanbul’da kalmıştır.

Diğer Menüler

Haftanın Sözü

Ferisiler, İsa'nın Sadukiler'i susturduğunu duyunca bir araya toplandılar. Onlardan biri, bir Kutsal Yasa uzmanı, İsa'yı denemek amacıyla O'na şunu sordu: “Öğretmenim, Kutsal Yasa'da en önemli buyruk hangisidir?” İsa ona şu karşılığı verdi: “ ‘Tanrın Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla ve bütün aklınla seveceksin.’ İşte ilk ve en önemli buyruk budur. İlkine benzeyen ikinci buyruk da şudur: ‘Komşunu kendin gibi seveceksin.’ Kutsal Yasa'nın tümü ve peygamberlerin sözleri bu iki buyruğa dayanır.”

Ferisiler toplu haldeyken İsa onlara şunu sordu: “Mesih'le ilgili olarak ne düşünüyorsunuz? O kimin oğludur?” Onlar da, “Davut'un Oğlu” dediler. İsa şöyle dedi: “O halde nasıl oluyor da Davut, Ruh'tan esinlenerek O'ndan ‘Rab’ diye söz ediyor?

Şöyle diyor Davut:

‘Rab Rabbim'e dedi ki,

Ben düşmanlarını

Ayaklarının altına serinceye dek

Sağımda otur.’

Davut O'ndan Rab diye söz ettiğine göre, O nasıl Davut'un Oğlu olur?” İsa'ya hiç kimse karşılık veremedi. O günden sonra artık kimse de O'na bir şey sormaya cesaret edemedi.

Bundan sonra İsa halka ve öğrencilerine şöyle seslendi: “Din bilginleri ve Ferisiler Musa'nın kürsüsünde otururlar. Bu nedenle size söylediklerinin tümünü yapın ve yerine getirin, ama onların yaptıklarını yapmayın. Çünkü söyledikleri şeyleri kendileri yapmazlar. Ağır ve taşınması güç yükleri bağlayıp başkalarının sırtına yüklerler, kendileriyse bu yükleri taşımak için parmaklarını bile oynatmak istemezler. “Yaptıklarının tümünü gösteriş için yaparlar. Örneğin, hamaillerini büyük, giysilerinin püsküllerini uzun yaparlar. Şölenlerde başköşeye, havralarda en seçkin yerlere kurulmaya bayılırlar. Meydanlarda selamlanmaktan ve insanların kendilerini ‘Rabbî’ diye çağırmalarından zevk duyarlar. “Kimse sizi ‘Rabbî’ diye çağırmasın. Çünkü sizin tek öğretmeniniz var ve hepiniz kardeşsiniz. Yeryüzünde kimseye ‘Baba’ demeyin. Çünkü tek Babanız var, O da göksel Baba'dır. Kimse sizi ‘Önder’ diye çağırmasın. Çünkü tek önderiniz var, O da Mesih'tir. Aranızda en üstün olan, ötekilerin hizmetkârı olsun. Kendini yücelten alçaltılacak, kendini alçaltan yüceltilecektir.

Matta 22, 34 - 23, 12

Bağışlar

Bağış Yapmak İçin Tıklayın